Opel Astra II (1998-2009)

Reprezentanci segmentu C spod znaku błyskawicy zawsze mieli pod górkę. Zarówno Kadett, jak i całkiem udana pierwsza generacja Astry nie do końca potrafiły stawić czoła rywalizacji z VW Golfem. Jednak zaprezentowana w 1998 roku Astra II pokazała, że producent z Rüsselsheim wcale nie zamierza się poddać. Czy dziś warto docenić starania inżynierów Opla podczas przeszukiwania ofert sprzedaży?

Stonowany design Astry II całkiem nieźle zniósł próbę czasu, ale nie wywołuje żadnych zachwytów. Ot, zwyczajny kompakt. Jednak w momencie debiutu stylistyka modelu (szczególnie w porównaniu z poprzednikiem) była istotnym krokiem naprzód i mogła się podobać. Co więcej, dzięki nieco masywnej sylwetce Astra II od razu sprawia wrażenie bardzo solidnego samochodu. Wybierać można spośród sześciu wersji nadwoziowych. Astra dostępna była jako 3- lub 5-cio drzwiowy hatchback, sedan oraz kombi.

W połowie 2001 roku pojawiła się także zaprojektowana przy pomocy Bertone odmiana Coupe, a pół roku później ? kabriolet. We wnętrzu króluje stara, niemiecka szkoła ? Praktisch über alles. Czytelne zegary, duże przełączniki i pokrętła oraz? wszechobecna czerń. Na całe szczęście większość materiałów użytych do wykończenia jest niezłej jakości. Nie udało się jednak uniknąć kilku wpadek (np. pękające zaślepki kierownicy w okolicy przycisków klaksonu).

Pod względem przestrzeni wygospodarowanej dla pasażerów Astra II mieści się w klasowej średniej, ale wyższym osobom na tylnej kanapie może brakować miejsca na nogi. Atutem kompaktowego Opla z pewnością są możliwości przewozowe. Szczególnie dotyczy to wersji kombi, która okazuje się bardziej pojemna od większej siostry ? Vectry. Standardowo do dyspozycji mamy 480 litrów, a po złożeniu tylnej kanapy aż 1500 litrów. Te wartości czynią z rodzinnej Astry prawdziwego przyjaciela drobnych przedsiębiorców i handlowców.

Również pozostałe wersje nadwoziowe nie maja się czego wstydzić. Bagażnik hatchbacka ma pojemność 370/1140 litrów i ma dość niski próg załadunku, z kolei sedan oraz coupe mogą pochwalić się 460 litrowymi kuframi. Już w 2004 roku na rynku pojawił się następca ? Astra III. Opel postanowił jednak pozostawić ?dwójkę? w produkcji, dodając jej oznaczenie Classic. W 2005 roku ostatecznie zakończono wytwarzanie wersji Coupe i Cabrio.

Wielką zaletą Opla Astry II jest bardzo szeroka lista dostępnych jednostek napędowych w różnych wariantach. Najmniejszym dostępnym silnikiem benzynowego był motor 1.2 (65 lub 75 KM), który wyraźnie nie radzi sobie ze sprawnym napędzaniem niemieckiego kompaktu. Zdecydowanie lepszym wyborem będą większe silniki 1.4 (90 KM),1.6 (75,85,101,103 KM) lub 1.8 (116 i 125 KM), które dzięki dość prostej konstrukcji odznaczają się dobrą trwałością i udanie współpracują z instalacjami LPG.

Dobrym wyborem może być także niewysilony motor 2.0 (X20XEV) o mocy 136 KM, którego wzmocnioną do 160 KM odmianę wykorzystano w pierwszej serii usportowionej wersji OPC. Pod koniec 2001 roku oba warianty zostały zastąpione przez nową, turbodoładowaną jednostkę o mocy 190-200 KM występującą w wersjach OPC, Coupe oraz Cabrio. Od 2000 roku oferowano także mało popularny 147-konny motor o pojemności 2,2 litra, który odstraszał wysokim spalaniem i problemami z nietrwałym łańcuchem rozrządu.

W ofercie Astry II pojawiły się także trzy jednostki wysokoprężne: 1.7 (65 KM, 75 KM i 80 KM) , 2.0 (82 KM, 101 KM) a także 2,2 litra o mocy 125 KM. Najlepszym wyborem z punktu widzenia kosztów eksploatacji będzie skonstruowany przez Isuzu turbodoładowany, 75 konny motor 1.7 DTI, który jest trwałą i sprawdzoną konstrukcją, ale nawet najmłodsze samochody z tym silnikiem mają z reguły wysokie przebiegi. W 2003 roku silnik wyposażony został w system Common Rail i od tej pory występuje pod nazwą CDTI. Większe silniki 2.0 oraz 2.2 często cierpią z powodu kosztownych usterek pompy wtryskowej . Po wprowadzeniu na rynek wersji Classic gamę silników znacząco ograniczono ? od tej pory dostępne były dwie jednostki benzynowe (1.4 90 KM i 1.6 103 KM) oraz wspomniany 1.7 CDTI (80 KM).

Astra II była pierwszym Oplem, w którego produkcji wykorzystano podwójnie ocynkowane blachy, dlatego teoretycznie problem rdzy nie powinien jej dotyczyć. Niestety, mimo to zdarzają się przypadki poważnej perforacji tylnych nadkoli i innych elementów nadwozia. Korozja atakuje także podwozie ? szczególnie podatne na nią są elementy układu wydechowego. Mocnym punktem modelu jest zawieszenie, które dzielnie znosi trudy eksploatacji na krajowych wertepach.

Z reguły najszybciej zużywają się łączniki stabilizatorów, które są tanie a ich naprawa nie jest problematyczna. W silnikach problemy mogą sprawiać czujnik położenia wału, zawór EGR i przepływomierz. Czasami zawodna bywa elektronika ? najczęściej szwankują el. szyby oraz lusterka, a piksele ?gubi? wyświetlacz na konsoli środkowej, który w tej sytuacji można tylko wymienić na nowy. W wersji Cabrio koniecznie kontroli należy poddać stan brezentowego dachu oraz jego pracę ? wszelkie poważne uszkodzenia są bardzo kosztowne.

Astra OPC 
W 1999 roku ku uciesze miłośników szybkich Opli wprowadzono do produkcji rasową odmianę Astry II – OPC (od Opel Performance Center). Model miał powstać w limitowanej do 3000 egzemplarzy serii w celu uzyskania homologacji FIA w klasie N3, pozwalającej na starty w rajdach oraz wyścigach. Za bazę posłużył trzydrzwiowy hatchback, który został wyposażony w zmodyfikowaną wersję dwulitrowego silnika o mocy 136 KM. Dzięki zastosowaniu m.in. ?ostrzejszego? wałka rozrządu, kutych tłoków i nowego oprogramowania komputera sterującego pracą silnika uzyskano moc 160 KM, co pozwala na przyspieszenie od 0 do 100 km/h w około 8 sekund.

Zaletą nowej jednostki była zwiększona wytrzymałość i duże możliwości dalszych modyfikacji (bez turbiny można osiągnąć nawet 230 KM). Obniżone i utwardzone zawieszenie pozwala na bezstresowe pokonywanie zakrętów nawet przy wysokich prędkościach. Z zewnątrz od razu rzuca się w oczy duży spojler na klapie bagażnika i 17-calowe felgi BBS. Sportowy charakter zdradzają także poszerzone progi oraz rozbudowane zderzaki. We wnętrzu pojawił się nowy wzór tapicerki, a w części egzemplarzy pojawiły się kubełkowe fotele Recaro. Produkcję zakończono w 2001 roku.

Już w 2002 roku zachęcony sukcesem pierwszej serii Astry OPC Opel postanowił jeszcze raz spróbować szczęścia. Nowy, dwulitrowy silnik z rodziny Ecotec wspomagany turbosprężarką rozwijał początkowo 190 KM, a w późniejszych wersjach 200 KM, dzięki czemu prędkość maksymalna wynosi 240 km/h, a przyspieszenie do ?setki? zajmuje zaledwie 7,2 sekundy. Co ciekawe, oprócz wersji trzydrzwiowej nowe OPC występowało także w wersji kombi, która miała nieznacznie gorsze osiągi. Zmiany względem poprzednika obejmowały m.in. nowy wzór zderzaków oraz inne felgi, podniesiono także standard wyposażenia.

Opel Astra II jest bardzo ciekawą propozycją dla szukających niedrogiego i praktycznego samochodu. Dzięki stosunkowo niskim kosztom utrzymania i niezłej trwałości kompaktowy Opel zdobył sobie sporą popularność. W ofertach sprzedaży przeważają egzemplarze sprowadzone z Niemiec, które są wyraźnie lepiej wyposażone od ?krajówek? ( możemy liczyć np. na 4 poduszki powietrzne i klimatyzację), jednak często mają za sobą większe lub mniejsze naprawy blacharsko-lakiernicze.

Przy ewentualnym zakupie należy również pamiętać, że Astra II była niezwykle popularnym samochodem flotowym, dlatego wiele z nich (szczególnie w kombinacji kombi-diesel) ma naprawdę wysokie przebiegi. Ceny egzemplarzy z roczników 1998-2004 oscylują w granicach 8-24 tys. zł. Dobrym wyborem mogą być późniejsze wersje Classic, które będą co prawda gorzej wyposażone, ale w większości są to samochody krajowe i z pełną książką serwisową.

Autor: Daniel Banaś
Zdjęcia: Opel