Wojciech Krzemiński
Używane Megane i jego bardziej praktyczny brat Scenic to stali bywalcy komisów i licznych ogłoszeń sprzedaży. Pierwsze generacje tych modeli okazały się wielkim sukcesem marki spod znaku rombu, ale obecnie cieszą się jedynie umiarkowaną opinią. Czy pomimo kilku wad wciąż warto rozważyć ich zakup?
Kompaktowy bestseller francuskiej marki powstał na płycie podłogowej pochodzącej z poprzednika, czyli udanego modelu 19. Przejęto z niego również niektóre jednostki napędowe i część rozwiązań konstrukcyjnych. Projektanci podkreślali, że jednym z priorytetów podczas prac nad modelem było zapewnienie pasażerom jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa, co parę lat później potwierdziły 4 gwiazdki zdobyte w testach Euro NCAP. Niewątpliwą zaletą gamy popularnej ?Meganki? jest jej różnorodność ? model był bowiem oferowany w kilku wersjach nadwoziowych. Oprócz klasycznego, pięciodrzwiowego hatchbacka dostępne były młodzieżowe warianty Coupe/Cabrio, stateczny sedan (Classic), pojemne kombi (Grandtour) a nawet rodzinny minivan Scenic ? zdobywca tytułu Samochodu Roku 1997. Face-lifting przeprowadzony w 1999 roku przyniósł sporo zmian ? oprócz stylistycznego retuszu karoserii odświeżono gamę jednostek napędowych, poprawiono wykończenie i wzbogacono wyposażenie. Również od tej pory Scenic rozpoczął karierę jako osobny model w gamie Renault.
Stylistyka i wnętrze
W momencie swojego debiutu Megane uchodził za bardzo nowocześnie wyglądający samochód i trzeba przyznać, że idealnie wpasowuje się w ówczesne trendy. Dzisiaj sylwetka modelu raczej nie wzbudza już większych emocji, na co wpływ miała ogromna popularność modelu ? Megane oraz Scenic po prostu zdążyły się opatrzeć. Najbardziej atrakcyjnie prezentują się warianty Coupe/Cabrio, co zważywszy na ich zadziorny charakter wcale nie dziwi. Lifting największe zmiany przyniósł w przedniej części nadwozia i jego końcowy efekt można oceniać różnie ? naszym zdaniem najlepiej wypadł w przypadku Scenica.
Wnętrze ?meganki? jest wygodne i podobnie jak karoseria pełne jest różnego rodzaju obłości ? można je zauważyć nie tylko na desce rozdzielczej, ale też boczkach drzwi. Cieszyć może niezły standard wyposażenia ? tutaj szczególnie warto zwrócić uwagę na samochody po liftingu. Pod kątem możliwości przewozowych najlepiej wypadną wersje Grandtour (485/1600 litrów) oraz fantastyczny pod względem ogólnej funkcjonalności Scenic (410/1800 ltrów). Sedan ma co prawda większy bagażnik (510 litrów), ale jego wykorzystanie jest nieco trudniejsze. Hatchback oferuje przyzwoite 348 litrów, a duet Coupe/Cabrio ? 280-288 litrów. Pasażerowie raczej nie powinni narzekać na brak przestrzeni, chociaż dłuższa podróż w komplecie (o ile nie jedziemy Sceniciem) może okazać się męcząca.
Silniki/Zawieszenie
Gama jednostek napędowych obejmuje czterocylindrowe silniki benzynowe i wysokoprężne o pojemnościach od 1.4 do 2.0 litra. Z ?benzyniaków? godne polecenia są przede wszystkim motory 1.4 (75 lub 98 KM, 70-konna wersja Eco jest kiepskim wyborem) oraz 1.6 (75, 90, 107 KM) ? oferują przyzwoitą dynamikę i nie są przesadnie paliwożerne. W przypadku wersji Coupe/Cabrio oraz Scenica można rozważyć wybór jednego z dwulitrowych motorów o mocy 115, 139 (tylko Scenic) lub 150 KM – odradzamy problematyczny motor 2.0 IDE. Jeżeli decydujemy się na diesla, warto rozglądać się za prostymi motorami 1.9 dTi (80 lub 98 KM) lub nowocześniejszym 1.9 dCi (102 KM) ? oba silniki mają swoje wady i będą miały spore przebiegi, ale dobrze eksploatowane i regularnie serwisowane rzadko będą martwić właściciela. Zdecydowana większość egzemplarzy na rynku jest wyposażona w 5-cio biegową skrzynię manualną, ?automat? dysponujący czterema przełożeniami jest rzadko spotykany.
Układ jezdny Megane został zestrojony komfortowo, dzięki czemu samochód nieźle tłumi nierówności nawierzchni. Odbija się to oczywiście na zachowaniu podczas szybszej jazdy ? samochód lubi się przechylać na zakrętach. Mocne wspomaganie kierownicy znacznie ułatwia manewrowanie na parkingu, ale zdenerwuje kierowców oczekujących precyzji. W konstrukcji wykorzystano klasyczny zestaw – z przodu znajdziemy kolumnę MacPhersona, z tyłu belkę skrętną.
Wersje specjalne: Scenic RX4
Scenic RX4 zadebiutował na rynku wiosną 2000 roku i był ciekawą próbą stworzenia uniwersalnego crossovera. Niestety dla Renault, pomysł zupełnie się wówczas nie przyjął. Nadwozie zyskało ?terenowe? osłony z tworzyw sztucznych, a koło zapasowe powędrowało na tylną klapę, która w odróżnieniu od reszty modeli jest dzielona na dwie części. Samochód jest wyposażony w dołączany napęd tylnej osi (sprzęgło wiskotyczne), ale jego umiejętności terenowe pomimo obiecującego prześwitu są mizerne. Model dostępny był tylko z dwoma silnikami ? zarezerwowanym dla Scenica benzynowym 2.0 o mocy 139 KM lub 1.9 dCi o mocy 102 KM.
Typowe usterki
Wbrew pozorom dobrze utrzymane egzemplarze potrafią być całkiem niezawodne, jednak wiek konstrukcji i oszczędności materiałowe wyraźnie dają o sobie znać. Największym wrogiem Megane (szczególnie modeli sprzed 1999 roku) jest korozja. Rdzawy nalot najczęściej atakuje nadkola i progi, ale można go znaleźć również na innych elementach karoserii oraz pod podwoziem. Sporo egzemplarzy cierpi na różne kłopoty związane z elektroniką – czasami pomaga przeczyszczenie zaśniedziałych styków. Silniki najczęściej odmawiają posłuszeństwa z powodu różnych awarii osprzętu. Należy też liczyć się z trudnymi do wyeleminowania wyciekami oleju i innych płynów eksploatacyjnych.
Układy hamulcowe nie grzeszą trwałością (szczególnie w najstarszych egzemplarzach). Wymiany szybko wymagają klocki i tarcze, kłopoty sprawia tez hamulec ręczny. Warto skontrolować stan pompy wspomagania układu kierowniczego, która dość często odmawia posłuszeństwa. Zdania co do żywotności zawieszenia są podzielone. Jedni je chwalą, drudzy wręcz przeciwnie. Wymiany najczęściej wymagają szybko zużywające się amortyzatory oraz tuleje i sworznie wahaczy. Zaletą jest znakomity wybór części w przystępnych cenach i prosta budowa, co znacznie obniża koszty eksploatacji.
Werdykt
Duet Megane/Scenic co prawda nie jest idealny, ale mimo swoich słabości da się lubić. Największym argumentem skłaniającym do wyboru jednego z modeli jest korzystny stosunek ceny do jakości. Posiadaczem kompaktowej ?Renówki? można stać się już za około 1,5 tysiąca złotych, ale samochody w dobrej kondycji to wydatek co najmniej 3-5 tysięcy złotych. To oznacza, że kompaktowy model cenowo konkuruje m.in. z mniejszym Fiatem Punto II. Polecamy wybór młodszych samochodów po liftingu. Są bardziej dopracowane i oferują lepsze wyposażenie.
Autor: Daniel Banaś
Zdjęcia: Renault
