Na rynku wtórnym można znaleźć dużą liczbę ogłoszeń dotyczących sprzedaży samochodów używanych. Znalezienie zadbanego egzemplarza nie jest jednak łatwe.

Jakie auto kupić za 50 tysięcy złotych w 2021 roku? Teoretycznie, wybór jest duży. W praktyce, nie jest tak kolorowo. Uwzględniając kryteria, które w pewnym stopniu pozwolą zminimalizować ryzyko kupna „zmęczonego” auta, podaż wyraźnie się zmniejsza.

Postanowiliśmy stworzyć zestawienie, w którym znajdują się samochody za 50 tysięcy złotych (2021). Określiliśmy odpowiednie „parametry”, którymi powinny zainteresować się osoby szukające w miarę bezpiecznych ofert. Oto one:

• maksymalnie pięcioletni egzemplarz
• przebieg do 150 tysięcy kilometrów
• polskie pochodzenie
• bezwypadkowa historia
• klimatyzacja na pokładzie
• moc od 90 koni mechanicznych

Nie są to bardzo restrykcyjne kryteria, ale i tak pozwalają na wstępny „przesiew”. Budżet jest całkiem spory, dlatego nietrudno o auta z okolic 2016 roku. Przebieg sięgający 150 tysięcy kilometrów wydaje się realny – to 30 tysięcy rocznie. Z kolei polskie pochodzenie pozwala na dokładniejszą analizę historii pojazdu.

Jak już pisaliśmy wielokrotnie, warto mieć na uwadze, że samochody w dobrym stanie sprzedawane za naszą zachodnią granicą są droższe, niż w Polsce. Do naszego kraju sprowadzane są głównie sztuki z dużymi przebiegami lub do poważnych napraw blacharsko-lakierniczych, których nie opłaca się realizować na tamtejszych rynkach. Przejdźmy jednak do konkretów…

Citroen Berlingo – typ użytkowo-rodzinny

Ten samochód umieściliśmy również w zestawieniu uwzględniającym oferty o 10 tysięcy tańsze. To bardzo ciekawy model, który na pewno spełni oczekiwania osób potrzebujących przestrzeni. Nie jest mistrzem pokonywania zakrętów czy dynamicznej jazdy, ale jego walory użytkowe pozwalają na przewożenie dużych przedmiotów i bezproblemowe pakowanie wakacyjnego ekwipunku. Trudno sobie wyobrazić lepsze połączenie samochodu rodzinnego z pojazdem służbowym wykorzystywanym do transportu towaru.

Mając do dyspozycji 50 000 złotych, możemy kupić czteroletni egzemplarz z przebiegiem sięgającym 90 tysięcy kilometrów. Najlepiej, gdy pod maską znajdzie się silnik 1.6 BlueHDi, który może oferować od 102 do 120 koni mechanicznych. Najmocniejszy wariant występuje z sześciobiegową skrzynią manualną. Citroen Berlingo w takiej konfiguracji osiąga 100 km/h w ciągu 11,4 sekundy i rozpędza się do 174 km/h. Średnie zużycie paliwa w cyklu mieszanym to 6 litrów.

Ford Focus – król flot i nie tylko

Kompakt amerykańskiej marki słynie z dobrych właściwości jezdnych. To komfortowy, nieźle wykonany samochód cieszący się sporym zainteresowanie w Polsce. Był przez lata częstym wyborem klientów flotowych. Ma wystarczająco przestronne wnętrze i nie ustępuje konkurencji w dziedzinie praktyczności. Gdybyśmy mieli wybierać, postawilibyśmy na hatchbacka lub kombi. Oba warianty są znacznie bardziej praktyczne, niż sedan.

Za 50 tysięcy można dostać trzyletnią sztukę z przebiegiem około 50 tysięcy kilometrów. Podaż konfiguracji silnikowych jest spora, ale zwolennicy ekonomiczności i prostych rozwiązań powinni postawić na jednostkę wolnossącą o pojemności 1,6 litra. Oferuje ona 125 koni mechanicznych i 159 niutonometrów. Jej uzupełnieniem jest pięciobiegowy manual. Taki zestaw pozwala osiągać setkę w 10,9 sekundy i rozpędzać się do 190 km/h. Zużycie paliwa to około 8 litrów w cyklu mieszanym. Niektórzy użytkownicy uzupełniają ten układ instalacją LPG. Czy to dobry pomysł? Całkiem niezły. Nie jest to skomplikowana jednostka, dlatego dobrze współpracuje z „gazem”.

Hyundai i30 – koreański Golf

Nie jest to model przyspieszający bicie serca, ale reprezentuje dobry poziom we wszystkich istotnych kategoriach. Hyundai i30 to odpowiednik Volkswagena Golfa. Ma dobrze wykonane, ergonomiczne i przestronne wnętrze, nie skrywa skomplikowanych rozwiązań i jest rozsądnie wyceniony. Jego charakter sprosta oczekiwaniom kierowców o spokojnym stylu jazdy. Warto dodać, że ta generacja wciąż jest produkowana (po liftingu).

Samochód za 50 tysięcy złotych w tym przypadku będzie miał 4 lata i około 50 tysięcy kilometrów przebiegu. Wśród ogłoszeń dominują egzemplarze z silnikiem benzynowym 1.4 MPI oddającym do dyspozycji 100 koni mechanicznych i 134 niutonometry momentu obrotowego. Te wartości umożliwiają rozwijanie 100 km/h w 12,7 sekundy i rozpędzanie się do 183 km/h. Średnie zużycie paliwa to około 7 litrów. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że przenoszeniem mocy na przednią oś zajmuje się sześciobiegowy manual.

Mazda 3 – kompakt w stylu japońskim

To bardzo ciekawa alternatywa dla europejskich samochodów z segmentu C. Znalezienie „Trójki” nie jest jednak łatwe, ponieważ podaż rynkowa ma skromne rozmiary. Mazda 3 oferuje bardzo atrakcyjną sylwetkę i dobrze wykonane wnętrze. Nie należy do najbardziej przestronnych w klasie, ale za to prowadzi się bardzo dobrze i oferuje wiele nowoczesnych rozwiązań. Rzadko trafiała w ręce flot. Stawiają na nią głównie klienci indywidualni.

Japońska marka w tej „Trójce” nie stosowała doładowanych silników benzynowych. Zamiast nich są konstrukcje z wysokim stopniem sprężania. W praktyce można liczyć na niezłą trwałość i charakterystykę zbliżoną do jednostek wolnossących. Za około 50 tysięcy złotych można znaleźć pięcioletni egzemplarz przebiegiem około 60 tysięcy kilometrów. Pod jego maską znajdzie się dwulitrowy silnik Skyactiv-G oferujący 122 konie mechaniczne i 210 niutonometrów. Współpracuje z nim sześciobiegowa skrzynia manualna. Taki zestaw pozwala na rozpędzanie do setki w 8,9 sekundy i osiąganie 195 km/h. Średnie zużycie w cyklu mieszanym to około 7 litrów.

Opel Astra – rozsądny wybór

To pierwszy niemiecki samochód w tym zestawieniu. Nikt nie mówi o Astrze, a i tak wiele osób nią jeździ. To oznacza mocne zakorzenienie w naszym kraju – począwszy od pierwszej generacji. Kompaktowy Opel jest przyzwoicie narysowany, ma funkcjonalną kabinę i nie budzi zastrzeżeń w dziedzinie jakości wykonania. Istotną zaletą jest też jego rozsądnie skalkulowana cena.

W porównaniu do innych modeli, podaż rynkowa jest naprawdę duża. Dominują tu dwa podstawowe silniki: 1.4 Turbo (125-150 koni mechanicznych i 245 niutonometrów) oraz 1.6 CDTI (95-110 koni mechanicznych i 280-300 niutonometrów). Ta druga konstrukcja występuje też w mocniejszych konfiguracjach (nawet 160-konne biturbo), ale należą one do rzadkości. Który silnik wybrać? Optymalnym rozwiązaniem jest 125-konna benzyna, która zapewnia akceptowalną dynamikę (0-100 km/h: 9,5 sekundy, v-max: 205 km/h) i niskie zużycie paliwa (7,5 litra w cyklu mieszanym).

Renault Megane – im nowsze, tym lepsze

Francuski przedstawiciel segmentu C oferuje bardzo przyzwoitą jakość wykonania. Problemy z elektroniką zdarzają się znacznie rzadziej, niż w przypadku wcześniejszych generacji. Poza tym, gama silnikowa została zaktualizowana i jest po prostu lepsza. Megane dobrze wygląda, ma przyzwoite właściwości jezdne i oferuje wysoki komfort.

Auto za 50 tysięcy złotych będzie miało 4 lata i około 60 tysięcy przebiegu. Jeżeli chodzi o silniki, to najlepiej wybierać spośród dwóch: wolnossące 1.6 SCe (114 koni mechanicznych, 156 Nm) oraz 1.3 TCe (100-160 koni mechanicznych, 200-260 niutonometrów). Pierwsza jednostka dobrze współpracuje z LPG, ale nie oferuje imponującej dynamiki. Druga natomiast jest znacznie bardziej zaawansowana i pozwala na uzyskanie lepszych osiągów. W przypadku doładowanej konstrukcji, potencjalne koszty eksploatacji będą jednak większe.

Skoda Octavia – mistrzyni praktyczności

Przez lata była najpopularniejszym modelem wśród polskich klientów. Do jej zalet nie trzeba nikogo przekonywać. Jest bardzo przestronna, dobrze wykonana i korzysta ze sprawdzonych rozwiązań stosowanych w innych kompaktach koncernu Volkswagena. Prowadzi się bardzo przyzwoicie i można ją nazywać samochodem rodzinnym.

W założonym budżecie mieszczą się czteroletnie egzemplarze z przebiegiem około 100 tysięcy kilometrów. Pod ich maską dominują jednostki 1.4 TSI. I nie trzeba się ich bać, bo pochodzą z serii EA211 i mają poprawiony rozrząd (na pasku), który znacząco wpłynął na trwałość całej konstrukcji. Zarówno 125-, jak i 150-konny wariant oferuje przyzwoite osiągi oraz rozsądne zużycie paliwa. Alternatywą dla tych silników jest oczywiście diesel 1.6 TDI, ale w przypadku skrzyni manualnej ma zaledwie pięć biegów.

Toyota Corolla – prościej się nie da

Ktoś może stwierdzić, że to najnudniejszy samochód w segmencie C, a do tego bardzo toporny. I nie będzie daleko od prawdy. Corolla jest mistrzynią prostoty i raczej nie zainteresuje estetów czy pasjonatów motoryzacji. Skrywa jednak dobrze znane rozwiązania technologiczne i nie ma za wielu podzespołów, które mogą generować problemy. To po prostu poprawny samochodów dla kierowców o spokojnym usposobieniu.

Założony budżet wystarczy na czteroletni egzemplarz z przebiegiem około 100 tysięcy kilometrów. Najlepiej, by pod maską znajdowała się benzynowa jednostka 1.6 Valvematic generująca 132 konie mechaniczne oraz 160 niutonometrów. Sprzęgnięto ją z przekładnią manualną o sześciu przełożeniach. Sprint do setki trwa 10 sekund, a prędkość maksymalna wynosi 200 km/h. Średnie spalanie w cyklu mieszanym sięga 7,5 litra.

Jak widać, najciekawsze, maksymalnie pięcioletnie auta za 50 tysięcy złotych znajdziemy w segmencie aut kompaktowych. To jednak nie oznacza, że nie istnieją inne, godne polecenia propozycje. Pamiętajmy, że kluczem do sukcesu jest stan techniczny i dobry stosunek ceny do jakości.