Wojciech Krzemiński
Producent z Wolfsburga kazał długo czekać swoim fanom na reprezentanta segmentu kompaktowych minivanów. Chyba było warto, bo rezultat pracy niemieckich inżynierów został dobrze przyjęty przez klientów. Dziś Touran jest poszukiwany na rynku wtórnym ? jakie są jego mocne i słabe punkty?
Touran pierwszej generacji został oficjalnie zaprezentowany w 2003 roku podczas targów w Genewie. Samochód bazuje na podzespołach i przedłużonej płycie podłogowej Golfa V generacji. Jedyny lifting przeprowadzono w 2006 roku. Zmiany były niewielkie ? ograniczono się do przestylizowania nadwozia (m.in. nowe zderzaki i reflektory), odświeżenia wnętrza i unowocześnienia palety jednostek napędowych. W 2007 roku zaprezentowano model CrossTouran, czyli wariant próbujący nawiązywać do rosnącego wówczas w siłę segmentu crossoverów. W CrossTouranie mimo bojowego wyglądu zapewnionego przez podwyższone zawieszenie i pełny pakiet plastikowych nakładek zabrakło jednak napędu na obie osie, więc jego przydatność na luźnych nawierzchniach jest mocno wątpliwa.
Stylistyka/Wnętrze
Jednobryłowe nadwozie Tourana z niespotykaną łatwością wtapia się w tłum. Projektanci postawili na daleko posunięty konserwatyzm, rezygnując ze zbędnych zaokrągleń. Dla niektórych osób takie podejście do sprawy będzie sporą wadą, dla innych ? wręcz przeciwnie. Nieco ciekawiej prezentują się wersje po liftingu oraz wersja CrossTouran.
Zgodnie ze znanym powiedzeniem, nie powinno się oceniać książki tylko po okładce. I faktycznie, największą siłą niepozornego minivana jest uniwersalność i praktyczność jego wnętrza. Pudełkowate kształty pozwoliły na wygospodarowanie sporej przestrzeni, z której z nieskrywaną uciechą mogą korzystać pasażerowie. Ponadto kabina obfituje w różnego rodzaju schowki. Bagażnik może pomieścić aż 695 litrów, a po złożeniu foteli otrzymujemy pokaźne 1989 litrów – to znacznie więcej niż u konkurencji. Touran świetnie sprawdzi się więc nawet jako narzędzie pracy. Ponadto na rynku wtórnym można znaleźć egzemplarze z dodatkowym, trzecim rzędem siedzeń, który dostępny był za dopłatą. Po jego rozłożeniu do wykorzystania pozostaje 120 litrów przestrzeni bagażowej. Deska rozdzielcza podobnie jak nadwozie została maksymalnie uproszczona, co przekłada się na jej świetną ergonomię. Wyposażenie zazwyczaj prezentuje dobry poziom, szczególnie w przypadku samochodów sprowadzonych z zachodu.
Silniki/Zawieszenie
Gama jednostek napędowych Tourana obejmuje 6 pozycji ? wśród nich znajdziemy 4 ?benzyny? i 2 diesle. Podstawowym motorem było sprawdzone 1.6 z wtryskiem wielopunktowym o mocy 102 KM. Chociaż odstaje pod względem dynamiki, to zadowala się niewielkimi ilościami paliwa, dobrze współpracuje z LPG i jest trwały. Kolejnymi propozycjami są jednostki z gamy FSI wyposażone we wtrysk bezpośredni – 1.6 FSI (115 KM) oraz 2.0 FSI (150 KM). W 2006 roku zostały one zastąpione przez silniki 1.4 TSI o mocy 140 i 170 KM. Wśród najbardziej poszukiwanych na rynku wtórnym diesli znajdziemy motory 1.9 TDI (90, 100 i 105 KM) oraz 2.0 TDI (136, 140 i 170 KM). Ta druga jednostka nie przyniosła jednak chluby niemieckiemu producentowi ze względu na szereg technicznych problemów. Moc trafia na przednią oś dzięki 5 lub 6-cio biegowym skrzyniom manualnym, automatycznej przekładni Tiptronic o sześciu przełożeniach oraz 6-cio biegowej skrzyni DSG.
Konstruktorzy w pełni wykorzystali elementy znane z innych modeli zbudowanych na platformie Golfa również przy tworzeniu układu jezdnego. Zastosowano więc kolumny MacPhersona (przód) i układ wielowahaczowy (tył). Dzięki temu mimo wyżej położonego środka ciężkości Toruan prowadzi się stabilnie i przewidywalnie. Komfort podróży również jest na wysokim poziomie, przez co praktyczny Volkswagen świetnie sprawdza się w czasie dłuższych podróży.
Typowe usterki
Pomimo renomy VW jako producenta samochodów solidnych i niezawodnych, Touran ze względu na zaawansowanie techniczne może sprawiać wiele kłopotów swoim właścicielom. Słabym punktem jest nietrwała instalacja elektryczna, która jest podatna na wilgoć. Często spotykane są usterki sterownika skrzyni biegów oraz wiązki elektrycznej silnika. Minivan Volkswagena jako jeden z pierwszych modeli w gamie został wyposażony w elektryczne wspomaganie kierownicy, które niestety miewa swoje kaprysy i potrafi być kosztowne w naprawie. Pochwalić należy dobre zabezpieczenie antykorozyjne. Użytkowników starszych egzemplarzy drażnić będą niedociągnięcia jakościowe różnych elementów wnętrza ? wykończenie poprawiono w czasie liftingu.
Problemy mogą sprawiać jednostki napędowe ? godne polecenia są przede wszystkim bazowe 1.6 MPI oraz nieśmiertelne 1.9 TDI. Jednostki 1.6 i 2.0 FSI zmagają się m.in. z nagarem gromadzącym się w układzie dolotowym. Dobrze znane są również różne perypetie użytkowników z motorami 1.4 TSI oraz 2.0 TDI. Szczegółowe opisy jednostek 1.4 TSI, 1.9 TDI oraz 2.0 TDI można znaleźć w dziale ?Silniki?. Zawieszenie pod względem trwałości radzi sobie całkiem nieźle, szybko zużywają się natomiast łożyska kół. Dość często zdarzają się usterki układu klimatyzacji (sprężarki i chłodnice). W przypadku skrzyni DSG kosztowna może być awaria elektroniki sterującej jej pracą (ok. 9 tys. zł). Pocieszająca jest natomiast wzorowa dostępność części zamiennych i znajomość konstrukcji przez mechaników.
Werdykt
Rodzinny Volkswagen pomimo kilku technicznych wpadek jest bardzo interesującą propozycją. Ceny na rynku wtórnym zaczynają się od 12-14 tysięcy za najstarsze egzemplarze. Już za około 23-25 tysięcy można stać się posiadaczem samochodu z końca produkcji. Polecamy modele po liftingu, które są znacznie bardziej dopracowane. Z uwagi na dużą podaż nie warto spieszyć się z ewentualnym wyborem. Niestety, sporo egzemplarzy ma przeszłość powypadkową, dlatego zalecamy dokładną kontrolę obserwowanego samochodu.
Autor: Daniel Banaś
Zdjęcia: Volkswagen
