Fiat Punto II (1999-2010) ? Przyjaciel z Włoch

Włoski reprezentant segmentu B od samego początku rynkowej kariery należał do grona  najpopularniejszych europejskich samochodów. Dziś kusi bardzo atrakcyjną ceną i niskimi kosztami eksploatacji. Czy używane Punto II to wciąż dobra propozycja?

Punto drugiej generacji zadebiutowało podczas salonu samochodowego w Genewie w 1999 roku. Model oparty jest w dużej mierze o podzespoły znane z poprzednika i podobnie jak on był oferowany w wersji trzy- i pięciodrzwiowej. W ofercie zabrakło natomiast lifestylowego kabrioletu.

Obszerny face-lifting przeprowadzono już w 2003 roku ? największe zmiany dotknęły sylwetki modelu (przeprojektowany pas przedni), odświeżono również paletę jednostek napędowych i wersji wyposażenia. Po wprowadzeniu do sprzedaży nowszego Grande Punto model w zubożonej wersji pozostał w ofercie pod nazwą Punto Classic (w Polsce do 2008 roku). Dwa lata później zakończono produkcję we Włoszech. Co ciekawe, Punto II wciąż powstaje na licencji w Serbii, gdzie znane jest jako Zastava 10.

Stylistyka i wnętrze

Punto II stylistycznie zrywało ze swoim poprzednikiem. Zaokrąglone kształty zastąpiły wyraźnie zaznaczone linie i kanciaste krawędzie, które pasowały do samochodu mającego wprowadzić Fiata w XXI wiek. Po liftingu głównie z powodu zaostrzenia norm dotyczących bezpieczeństwa pieszych krągłości znane z pierwszej generacji modelu powróciły ? ten zabieg często jest krytykowany, gdyż zdaniem wielu ?odmłodzone? Punto zostało zupełnie pozbawione charakteru.

W całkiem przestronnym wnętrzu wygodnie podróżować może czterech pasażerów średniego wzrostu. Deska rozdzielcza jest przejrzysta i czytelna, co pomaga w szybkim przyzwyczajeniu się do obsługi jej najważniejszych funkcji. Zaletą Punto są też niezłe możliwości przewozowe – bagażnik w zależności od wersji nadwoziowej może mieć 267 litrów lub 297 litrów. Jakość wykończenia jest bardzo przeciętna nawet jak na reprezentanta segmentu B, ale zważywszy na niską cenę modelu nie stanowi to poważnej wady. Ponadto ?Kropki? pochodzące z rodzimego rynku rzadko zachwycają poziomem wyposażenia ? dominują najprostsze warianty z podstawowymi jednostkami napędowymi. Warto rozejrzeć się więc za droższymi wariantami i edycjami limitowanymi (np. Go!).

Silniki/Zawieszenie

Punto II było oferowane z trzema silnikami benzynowymi i trzema dieslami, które mogły współpracować z 5-lub 6-cio biegowymi skrzyniami manualnymi, zautomatyzowaną przekładnią Dualogic lub bezstopniowymi skrzyniami Speedgear. Gamę jednostek napędowych otwierały należące do rodziny FIRE silniki 1.2 w wersjach 8v i 16v, generujące odpowiednio 60 i 80 KM. Po liftingu pojawił się motor 1.4 o mocy 95 KM. Topowe 1.8 16v (130 KM) pojawiło się w usportowionym wariancie HGT.

Gamę diesli początkowo tworzyły wolnossące 1.9 D o mocy 60 KM i nowoczesne 1.9 JTD (80 KM, później 85 KM). Po liftingu oprócz 100-konnej wersji tej drugiej jednostki pojawił się mniejszy motor 1.3 Multijet o mocy 70 KM. Tak naprawdę ciężko cokolwiek zarzucić opisywanym jednostkom ? z wyjątkiem ślamazarnego 1.9 D sprawnie radzą sobie z napędzaniem włoskiego mieszczucha i nie narażają nas na przesadnie wysokie rachunki przy dystrybutorze. Szczególnie polecamy udane i dynamiczne motory 1.2 16v i 1.4. Szerzej o wadach i zaletach motorów 1.2 8v/16v, 1.3 Multijet i 1.9 JTD można przeczytać w artykułach znajdujących się w dziale Silniki.

Konstrukcja układu jezdnego Punto II niczym nie zaskakuje ? model oparto bowiem na kolumnach MacPhersona i belce skrętnej. Całość udanie radzi sobie z nierównościami jezdni i przyzwoicie sprawuje się na zakrętach ? ci którzy lubią poszaleć, powinni poszukać wersji Sporting lub topowej odmiany HGT, które dysponowały usztywnionym podwoziem. Zastrzeżenia można mieć co do skuteczności hamulców ? konkurenci są na tym polu lepsi. Układ kierowniczy wyposażony w elektryczne wspomaganie Dual Drive pracuje w dwóch trybach ? zwykłym oraz City, który znacznie zmniejsza opór kierownicy. Tak naprawdę manewrowanie zwrotnym Punto jest banalnie proste nawet bez takich udogodnień, dlatego większość użytkowników nie korzysta ze wspomnianej funkcji.

Wersje specjalne: HGT

Wersja HGT to rasowy, włoski hot-hatch kontynuujący dawne tradycje marki. Model jest napędzany znanym m.in. z Bravo czy Barchetty 130-konnym motorem 1.8, który gwarantuje bardzo dobre osiągi (8,5 sekundy do ?setki) i świetnie współgra z utwardzonym zawieszeniem. Dynamiczne HGT wyróżnia się bardziej agresywnym pakietem stylistycznym i rozpieszcza swoim wyposażeniem ? sportowe fotele, komplet systemów bezpieczeństwa, skórzane wykończenia oraz niezłej jakości system audio powinny przypaść do gustu miłośnikom szybszej jazdy. Po liftingu wersję HGT można było skonfigurować również z dieslem 1.9 JTD o mocy 100 KM.

Typowe usterki

Punto II ma swoje kaprysy, ale naprawdę poważne awarie należą do rzadkości. Do częstych usterek należą przypadki uszkodzenia alternatora ? to typowa przypadłość również dla innych modeli Fiata, podobnie jak awarie mechanizmu wycieraczek. Zawieszenie nie grzeszy trwałością ? wymiany mogą wymagać m.in. przednie wahacze, końcówki drążków kierowniczych, zużyte amortyzatory czy pęknięte sprężyny (z powodu przeładowania). W przypadku lepiej wyposażonych modeli denerwować może szwankująca elektryka (m.in. centralne zamki). Samochody ze zautomatyzowaną skrzynią biegów często cierpią z powodu usterek elektroniki sterującej jej pracą.

Problematyczna może okazać się awaria układu wspomagania. Najczęściej zawodzą przekaźniki w silniczku i czujniki skrętu. Punto II nieobce są również wycieki płynów eksploatacyjnych i usterki osprzętu silnika. To wszystko rekompensują bardzo niskie ceny części i prosta budowa, pozwalająca wykonać zdecydowaną większość napraw samemu. Korozja z powodu ocynkowania karoserii nie stanowi już takiego problemu jak w poprzedniku, ale po latach rdzawy nalot nie powinien nikogo dziwić ? najczęściej atakowane są progi. Pod tym kątem warto skontrolować podwozie ? skorodowana miska olejowa może szybko się ?poddać?, a wtedy nieszczęście gotowe?

Werdykt

Miejski Fiat to sprawdzona na naszych drogach konstrukcja, którą śmiało można polecić kierowcom o niebyt obszernych portfelach. Ceny najstarszych egzemplarzy zaczynają się już od nieco ponad 2 tysięcy złotych, a modele po liftingu to wydatek przynajmniej 5-6 tysięcy złotych. W przypadku poszukiwań wersji HGT zalecamy wytrwałość. Naprawdę dobre sztuki zdarzają się rzadko.

Autor: Daniel Banaś

Zdjęcia: Fiat